Szkoła Podstawowa Nr 9 w Częstochowie  rozpoczęła swą działalność w listopadzie 1919 roku, przy ulicy Bór, na Ostatnim Groszu, w budynku tzw. : "Starej Karczmy". Jej podstawy tworzył Józef Ćwikła, chociaż na stanowisko kierownika szkoły został zatwierdzony dopiero decyzją Rady Szkolnej Okręgu Szkolnego miasta Częstochowy 8 kwietnia 1921 r. W 1919 r. szkoła mieściła się w 3 wielkich salach, a od stycznia 1920 r. w 5 wielkich salach. Budynek był w bardzo złym stanie i dlatego J. Ćwikła prosił o przeprowadzenie remontu dachu, sufitu, podół i zamków. Prosił także o wybielenie szkoły wewnątrz jak i na zewnątrz, oraz o wstawienie nowych szyb. Z niejakich powodów szkoła nie została odnowiona i dlatego została zamknięta 19 listopada 1921 roku. Zwrócono się z prośbą o pomoc do kierownika Szkoły Kolejowej. Kierownik tej szkoły, Kazimierz Bilski, ulegając prośbom ławnika Magistratu, uruchomił kilka równoległych oddziałów dla uczniów zlikwidowanej Szkoły Miejskiej Nr 9. Natychmiast dokonał niezbędnych przeróbek w drewnianym baraku przy ulicy Nowokieleckiej i przekazał go do użytkowania Szkole Nr 9. Barak składał się z 4 izb lekcyjnych, lecz w krótkim czasie okazało się niewystarczający. Magistrat zmuszony, więc został do wynajęcia jeszcze 3 izb mieszczących się w prywatnych domach: 2 sal lekcyjnych oraz kancelarie i przedpokój przy ulicy Stradomskiej 40 i 1 sali przy ulicy Ciasnej 5. Warunki, w jakich uczyły się dzieci były przyzwoite. Wielostronne starania spowodowały, że Szkoła Nr 9 od września 1936 roku została przeniesiona z baraku do nowego miejskiego budynku szkolnego, przy ulicy Sobieskiego 11/13, w którym otrzymała 6 sal szkolnych tej placówki. Nadal musiała ona korzystać z dwóch sal lekcyjnych wynajętych przy ulicy 1 Maja 42/22 i jednej sali przy ulicy Ciasnej 5.

Taki stan trwał do wybuchu drugiej wojny światowej.

31 października 1939 roku zamknięto wszystkie szkoły typu gimnazjalnego i licealnego, a ze szkół podstawowych kazano wycofać nauczanie o treści historycznej i patriotycznej. Większość budynków szkolnych została zarekwirowana na potrzeby wojska-zatem w jednym budynku musiało się pomieścić niejednokrotnie kilka szkół. Kolejnym utrudnieniem była ilość uczniów przypadająca na jednego nauczyciela. Na ogół było to 50-60 osób. Rozkłady materiałów były cenzurowane przez niemieckich zwierzchników, a w następnych latach okupacji opracowywane i rozsyłane do szkół. Dziewiątka rozpoczęła w 1939 roku zajęcia w budynku Braci Szkolnych, a następnie w budynku przy ulicy Barbary  38.

W 1940 roku nasza szkoła musiała się przenieść na ulicę Dąbrowskiego 14.

 

 

Nauka odbywała się na trzy zmiany. Taka sytuacja trwała przez całą okupację. 

Szkoła borykała się z wielkimi kłopotami materialnymi. Dotkliwy był brak sprzętów, opału. Klasy były bardzo liczne. W każdej było ponad 50 osób, a w klasie szóstej aż 80 uczniów.

 

Na początku 1945 roku, po wyzwoleniu Częstochowy, stan sieci szkolnej był katastrofalny. Zniszczony był sprzęt i pomoce naukowe. Brakowało podręczników i książek. Nowy rok szkolny 1945/46 dla publicznych i prywatnych szkół powszechnych na terenie Częstochowy rozpoczął się dnia 4 września 1945 roku nabożeństwem szkolnym na Jasnej Górze pod Szczytem. Szkoła Nr 9 została umieszczona w budynku szkolnym przy ulicy Sikorskiego 56 (dawniej Chłopickiego). Funkcję kierownika Szkoły objęła Gizela Nowakowa. We wrześniu 1945 roku, przedwojenny budynek szkoły, przy ulicy Sobieskiego został zwolniony przez wojska i oddany do użytku szkolnego. Szkoła była bardzo zniszczona, wymagała remontu. Pod okiem G. Nowakowej wyremontowano 1 i 2 piętro. Dnia 13 grudnia 1945 rozpoczęła się normalna nauka, we własnym budynku szkolnym. Naukę w szkole rozpoczęło 326 uczniów w aż 10 oddziałach.

W 1958 roku szkoła otrzymała 4 sale lekcyjne i 2 sale "pomocnicze" na parterze.

 

 

 

 

 

Świadectwo ucznia Szkoły Powszechnej nr 9 z roku szkolnego 1939/1940

 

                                                                                                                                       

 

Nie poprawiło to warunków nauczania, dlatego w 1961 roku wybudowano nowy budynek w okolicy szkoły Nr 9. Zorganizowano Szkolę Państwową Nr 33. Do tej szkoły przeniesiono aż 80% uczniów. W 1961, w czasie wakacji, sprzątnięto w piwnicach i podziemiach. Rozpoczęto budowę boiska i ogrodzenia. Na początku 1965 założono nowe oświetlenie (koszt tego wyniósł 200 tysięcy zł). Wielkim wydarzeniem było usunięcie pieców węglowych i założenie centralnego ogrzewania w 1969 roku, dzięki temu warunki higieniczne w szkole znacznie się poprawiły. Ponadto w 1974 roku na trzecim piętrze zaczęły pękać sufity. Zaistniała pilna potrzeba kapitalnego remontu szkoły. Mimo to remont był odkładany lub prowadzony tak opieszale, że został zakończony dopiero w 1983 roku. W dniu 8 listopada 1989 była dostępna do użytku piękna sala gimnastyczna, uczniowie nareszcie mieli normalne warunki do pracy. W miarę upływu lat poprawiły się warunki pracy i nauki. Można mieć nadzieję, że prześladujące przez 75 lat Szkołę Nr 9 fatum odeszło, a współczesny Magistrat nie powtórzy błędów przeszłości.

   

                                                                                                                                                                                                                                 

                                                                                                                                    Legitymacja szkolna ucznia Szkoły Podstawowej

                                                               

 

           

 

                Zdjęcia przedstawiające uczniów dziewiątki podczas zajęć oraz uroczystości. Urocze lata sześćdziesiąte

 

 

Tablo absolwentów oraz nauczycieli rocznika 1965

 

1 września 1999 roku, na podstawie wprowadzonej reformy systemu edukacji, rozpoczęło działalność Gimnazjum nr 9 w Częstochowie.

 

Historia zatoczyła koło i od 1 września 2017 r. Gimnazjum nr 9 ponownie zmieniło nazwę na Szkoła Podstawowa nr 9.